Mi lobi libi

PERSOONLIJK VERHAAL - Een extra nulletje op de bankrekening, een betere gezondheid, een strak lijf. Dit zijn zaken die we onder controle hebben in ons leven. Het is meestal een kwestie van visualiseren en hard werken. Voor de liefde geldt dat nooit. Hoe krachtiger we haar proberen te grijpen, hoe meer ze ons door de vingers glipt. Lorraine vertelt in haar persoonlijke verhaal dat ze alles op orde heeft, behalve haar liefdesleven. Maar ze gaat er niet bij zitten. Nee, ze blijft juist positief als alleenstaande vrouw en staat open voor een man in haar leven. 

Je hebt mensen die op hun 16e hun levenspartner ontmoeten. Nou, ik niet! Ik dacht wel dat ik hem had ontmoet, totdat ik erachter kwam dat hij van twee walletjes at. Nee, dat ging bij mij niet door de beugel. Twee jaren later werd ik weer verliefd. Maar nadat zijn moeder mij tot twee keer toe met de dood had bedreigd, bleef er niet veel over van de vlinders in mijn buik. Ik woonde nota bene daar thuis en mijn leven was mij lief. Daar stond ik dan weer. Vrijgezel. Wat was het volgende? Op bezoek gaan bij mijn toekomstige ik deed ik vaak. Dan kreeg ik meteen een beeld dat ik rond mijn 22ste mijn eerste kindje wilde.

Rond mijn 16e raakte ik bevriend met een jongen. Na een vriendschap van zes jaren kregen we een relatie. Op mijn 22ste raakte ik binnen no time zwanger van mijn zoon. Of moet ik zeggen dat wij zwanger raakten? Ik weet het niet…Ik droeg in ieder geval vrij snel een kind van hem in mijn buik. Maar ook deze relatie was gedoemd te eindigen. Toen ik 18 weken zwanger was, kwam ik erachter dat hij van meerdere walletjes at. Ik stond er weer alleen voor.

Nu ben ik 30 jaar en al een geruime tijd vrijgezel. In de loop der jaren heb ik wel mannen gedate, maar niks blijvends helaas. Soms denk ik dat mijn liefdesleven vroeger al fout ging. In die tijd van MSN kreeg ik altijd van die kettingberichten. Deze moest ik dan doorsturen naar minimaal tien mensen, want anders zou er iets slechts gebeuren. Wist ik veel dat ze jaren later een odo op mijn liefdesleven zouden zetten. Hier ging het dus echt fout! Ik denk dat ik voortaan blauwsel en floridawater op mijn liefdesleven moet gaan zetten om die ogri eye weg te houden.

Nu ik het gewend ben om alleen te zijn, vind ik het moeilijk om me te settelen. Ik heb mijn draai met mijn kind gevonden. Daarom voelt het best benauwend om mij dan weer aan te passen aan een man erbij. Maar daarentegen ben ik bereid om me aan te passen voor de juiste man.

Laatst had ik een date, waarvan ik wist dat ik niks tekort zou komen bij hem. Hij was lief, we konden goed en gezellig met elkaar praten en ik wist zeker dat hij mij en mijn zoon zou accepteren voor hoe we zijn. En nadat ik mijn bere spang had gegeten, rekende hij af. Hij was echt een gentleman. Dit zijn ook echt de dingen die ik zoek in een man. Maar na de tweede date wist ik al dat dit ‘m niet was. Hoe hard ik ook mijn best deed; ik voelde me fysiek niet aangetrokken tot hem.

En zo gaat dat. Ik ontmoet een man die mij de wereld wil geven. Mi wan forceer a firi, ma a no yepi, want a firi ne kong. Nooit a firi bin de, maar toch. Ik wilde even kijken of het wel zou komen. En dan ontmoet ik bijvoorbeeld een man die mij prikkelt, mij intrigeert en triggert. Maar dan…Mi las’eng. Het is namelijk niet wederzijds. Dít is ‘The circle of Lorraine’s love’. A cirkel tap mi odo lobi libi!

Lorraine en haar zoon hebben heel veel lol samen

Ik hou van mijn kind, knuffel hem en bescherm hem. Maar hoeveel knuffels ik ook terugkrijg, het is toch anders dan van een man. Nog beter; een man waar ik die lobi voor voel en hij die beschermende factor voor mij is. Hoewel ik gelukkig ben als single vrouw, zou het ook wel fijn om op een dag mijn leven te delen met een man, mi masra. Single zijn leert mij zelfstandig te zijn en op mezelf te bouwen. Ik vind het ook fijn om te kunnen doen wat ik wil zonder overleg. Maar elke Superwoman heeft ook een Superman nodig, omdat ik niet altijd Superwoman wil zijn. Soms wil ik ook even verdwijnen in de armen van een ander.

Lorraine Vasilda (Amsterdam, ’87) houdt van schrijven. Ze wil met haar verhalen anderen inspireren en kracht geven om weer door te gaan. Ze woont met haar zoontje in Lelystad. Ze is allround kapster van European en blackhair. Ze houdt ook van eten, zingen, kickboksen en koken. Volgende maand komt ze weer met een persoonlijk verhaal hier op gesontusranang.nl. Mis het niet!

 

 

Deel dit artikel